symptomy:

• prawidłowy rozwój w zakresie mowy, interakcji społecznych, relacji, zabawy i zachowań adaptacyjnych przynajmniej przez okres dwóch, a zwykle czterech lat;
• poważna utrata umiejętności społecznych, komunikacyjnych i adaptacyjnych w krótkim okresie czasu (kilka miesięcy). Dzieci doświadczające zaburzeń dezintegracyjnych mogą bez żadnej oczywistej przyczyny lub choroby stać się lękowe, łatwo wpadające w gniew, negatywistyczne, nieposłuszne, dostawać ataków złości bez żadnego widocznego powodu. Z czasem dochodzi u nich do zupełnego zaniku mowy i rozumienia języka oraz do obniżenia zdolności intelektualnych.

Diagnoza:

Diagnozę najczęściej stawia zespół specjalistów: psycholog , pedagog specjalny i psychiatra po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu z rodzicami dziecka i wnikliwej obserwacji jego zachowania. Wczesna i prawidłowa diagnoza jest bardzo ważna, ponieważ niektóre CZR torują drogę do rozwoju innym zaburzeniom psychicznym (np depresja, ADHD, zaburzenie obsesyjno-kompulsywne i schizofrenia). Wczesna interwencja może mieć ogromny wpływ na końcowy rezultat leczenia. Wczesne diagnozowanie zaburzeń autystycznych jest ważne zarówno dla samego dziecka jak i jego rodziców. Rozwój dziecka jest efektem procesu dojrzewania oraz uczenia się. Stąd najbardziej efektywna jest terapia prowadzona z dziećmi w wieku przedszkolnym, a nawet młodszymi. Leczenie polega na wielospecjalistycznej pomocy terapeutycznej i odpowiednio prowadzonej edukacji. Nawet najbardziej zaburzone w rozwoju dziecko jest w stanie wiele się nauczyć i osiągnąć możliwie największy stopień samodzielności.

Plan leczenia opracowywany jest indywidualnie dla każdego dziecka w zależności od:

• wieku, stanu zdrowia i historii medycznej dziecka,
• głębokości zaburzenia,
• rodzaju zaburzenia,
• tolerancji i podatności dziecka na określone działania, procedury i terapie,
• sytuacji rodzinnej